استاد روح الله ابوالفضلی

استاد روح الله ابوالفضلی:
استاد ابوالفضلی فرزند شهید علی اصغر ابوالفضلی متولد مهرماه 1359 روستای دشت از شهرستان نیشابور.
مسیر خوشنویسی ایشان از همان روزهای کودکی آغاز شد. مشق نوشتن استاد در مقطع ابتدایی با بقیه دوستانش توفیر داشت و هربار، مشق‌هایش را به‌صورت خاصی می‌نوشت. در کارهایی هنری از قبیل دیوارنوشت با قلمو و رنگ، در مدرسه فعال بود. آقای فضلی، نقاش و خوشنویس کلاس درس مدرسه، اولین استادی بود که به ایشان کمک کرد تا اولین گام‌هایش را در این مسیر بردارد.
تابستان‌های دوران کودکی و نوجوانی را به سفارش مادر در تابلوسازی‌ها کار می‌کرد و بعد به سبب عرض ارادت به اهل‌بیت وارد پارچه‌نویسی شد. 
در سال 77، از حالت یک خوشنویس معمولی کلاس نرفته، کم کم فاصله گرفت و در بدنه انجمن خوشنویسان قرار گرفت.
در سال‌های دانشجویی که در قم سپری می‌کرد، جزو 10 نفر فرزندان شاهد پیشتاز هنری قرار گرفت. به همان سبب در جلسات ماهانه‌ای شرکت می‌کرد که در تهران برگزار میشد. از اساتیدی که در این جلسات در خدمتشان تلمذ فرمود می‌توان به استاد ناصر جواهرپور، استاد ناصر نوروزمنش و استاد صمدی اشاره کرد.
سال 82 که سال آخر دانشجویی ایشان بود، به معرفی استاد ناصر جواهرپور، به خدمت استاد موحد در قم رسید تا در محضر این استاد عالیقدر تلمذ کند. این اتفاق، یک تحول اساسی در زندگی هنریش شد.
از جمله کارهای استاد موحد می‌توان به خوشنویسی ضریح‌های متبرکه امام رضا(ع)، سیدالشهدا(ع)، امامین عسگریین(ع)، امامین کاظمین(ع) و کاشی‌های اطراف ضریح امیرالمومنین(ع) اشاره کرد. شرط استاد موحد برای ماندگاری تدریس به شاگردش، آقای ابوالفضلی، دو اصل ولایت امیرالمومنین و مشق بی‌امان بود که نبود هرکدام از آن دو اصل، شاگرد را از محضر استاد محروم می‌کرد. درواقع این دو اصل حلقه اتصال استاد و شاگرد بود.
استاد روح الله ابوالفضلی، با اعتقاداتی راسخ و ارزشمند است که منبع و بستر خوشنویسی را آل الله می‌داند یعنی شرط خارج نشدن از مسیر را توفیق الهی و ولایت امیرالمونین می‌داند. همیشه باوضو خوشنویسی می‌کند. علت برتری کار خوشنویسی هنرمند را بر رایانه و عرصه دیجیتال، این اصل می‌داند که هروقت رایانه توانست وضو بگیرد، خطش هم مثل یک هنرمند با 10 تا 17 ساعت تلاش روزانه، خوب می‌شود.
در عرصه حرفه‌اي اعتقاد دارد كه هنرمند بايد قبل از رسيدن به 40 سالگي، تكنيك پيدا كند و داشتن تكنيك را يك اصل ضروري مي‌داند همچنين عقيده دارد كه بايد پنجه مختص خود را داشت يعني فهم و ذائقه‌اي جديد و اختصاصي از خودش داشته باشد. همچنين به اين عقيده دارد كه هر روز يك هنرمند بايد با ديروزش فرق كند و خود را به چالش بكشد. ايشان اخلاق مدرك محوري ندارد و به مدرك ممتاز از انجمن خوشنويسان بسنده كرده چراكه باور دارد به اين كه پيچش نام و نان به دست خداست.
و در پايان به چشم‌انداز ايشان بعداز 50 سال مي‌توان اشاره كرد كه مفيد بودن 10تا 17 ساعت كار روزانه يك هنرمند را در گرو اين مي‌داند كه وقتي به عقبه 50 ساله‌اش نگاه ميکند کاری را ببیند انجام داده که میبايست انجام بده و استعداد درجه يكش در آن كار بوده تا در زندگي بعدي بابت كاري كه مي‌توانسته انجام بده و نداده، توبيخ نشود.
از دستاوردهاي حرفه‌اي و هنري ايشان می‌توان به موارد زير اشاره كرد؛
رتبه اول خط ثلث جشنواره بین المللی غدیر تبریز سال 1385
رتبه دوم خط ثلث جشنواره بین المللی خوشنویسی رضوی ـ یزد ـ 1385
رتبه سوم خط ثلث جشنواره بین المللی خوشنویسی رضوی ـ یزد ـ 1384
رتبه اول خط نستعلیق مسابقه بزرگ ملی عباب باب الحوائج ـ سازمان صدا و سیما ـ تهران ـ 1378
رتبه اول خط ثلث مسابقات سراسری نهج‌البلاغه دانشجویان سراسر کشور ـ تهران ـ 1379
رتبه اول خط ثلث جشنواره فرهنگی و هنری طلیعه ظهور ـ قم
رتبه سوم خط ثلث نمایشگاه بین المللی قرآن کریم ـ تهران
و جوایز متعدد دیگر در جشنواره‌های مختلف

شرکت در نمایشگاه‌های متعدد از جمله:
نمایشگاه‌ انفرادی رقص مفتون ـ 1385 نیشابور
نمایشگاه‌ جمعی لبنان و سوریه ـ 1383
نمایشگاه‌ جمعی تهران ـ 1382
نمایشگاه‌ جمعی نیشابور ـ 1378